بررسی مبانی مدیریت SQL Server Management Studio
مهمترین محیطی از اس کیو ال سرور که در حین نوشتن کوئریها بکرات با آن سروکار خواهیم داشت قسمت مدیریت Management Studio می باشد. به همین دلیل نیز اکثر آموزه های این دوره موضوعاتی مرتبط با این محیط داشته و لذا در این درس دانشپژوهان علاوه بر آشنایی با نحوه فراخوانی بخش یاد شده، همچنین با تکنیک های جانمایی پانل ها در رابط کاربری و نحوه اعمال تنظیمات از پنجره Options بر روی مواردی همچون رنگ، فونت و برخی ویژگیها آشنایی کامل پیدا می کنند. با این تفاسیر در نهایت میتوانید میزکار بخش مدیریتی SQL Server را سفارشی نمایید.
فهرست مطالب آموزش
SQL Server Management Studio
ابزار بعدی که من میخوام ی نگاهی به آن بیندازم، sql server management studio هست.
بنابراین روی صفحه نمایش Start screen آزمایشگاه ضبط طهاکو، به قسمت سرچ میرم و sql manager را جستجو میکنم.
SQL Server Management Studio را بالا میآورم.
روی اون کلیک میکنم.
Management Studio مهمترین ابزار در اداره sql server هست، و این یکی که من استفاده میکنم، رایجترین اون هست. تخمین میزنم که 90% از کارهایی که قرار هست انجام بدم از طریق management studio برآورده میشود.
شروع کار با SQL Server Management Studio
اولین چیزی که از من میپرسد در مورد اتصال به sql server هست.
لیست بازشو بالا، نوع سرور یا server type را میپرسد.
انتخاب ما موتور پایگاه داده یا Database Engine هست. سرویس آنالیز یا Analysis Services، سرویس گزارش یا Reporting Services وسرویس یکپارچه سازی یا Integration Services گزینه های دیگری هستند.
در این مورد من به دنبال یک موتور پایگاه داده میگردم.
سپس از من برای نام مورد خاصی که دنبال آن هستم میپرسد، این قسمت در حال حاضر برای من پر شده است. برای مثال این نام من هست، یعنی در قسمت name server من یک نامی میبینم که شامل نام سرور من هست. سپس یک اسلش و در نهایت نامی که در قسمت نصب به دلخواه انتخاب کردیم. اگر چیزی در آن وجود نداشته باشد، می توانید نام رو تایپ کنید، یا اینکه اگر به منو کشویی بروید، درگزینه پایینی اون ،فهرستی از گزینه های بیشتر رو می توانید ببینید.
برای استفاده از این قابلیت کافی هست روی Browse for more کلیک کنید.
الان همانطور که میبینید وارد پنجره ای با نام Browse for Server میشویم، اگر یک مروری اجمالی به کادر سرور داشته باشیم، اول به تب local servers نگاه میکنیم، که من میتوانم database engine رو باز کنم و نام سرور مورد نظرم را ببینم.
اگر من چند نمونه در حال اجرا به صورت محلی یا همان locally داشته باشم، یک لیست از تمام اون نمونهها میبینم. این قابلیت وابسته به sql browser service هست، بنابراین browser service باید نصب شود و به منظور بالا اومدن اون نمونهها، اجرا بشه.
ما یک تب server network داریم، بنابراین اگر sql server های دیگهای، روی این شبکه وجود داشته باشد، ما میتوانیم از راه دور یا بصورت remote به اونها متصل بشویم. Network من چیزی ندارد بنابراین نمیخواهد که اونها را ببینم. باز هم این ها وابسته به browser service هستند، که بر روی دستگاه راه دور یا remote machine اجرا میشوند.
و اون، یکی رو پیدا میکند که در واقع، محلی است و از نوع دستگاه راه دور یا remote machine نیست.
بنابراین من local server را میخواهم و، دوباره، همین را که بصورت دیفالت از تب یاد شده ارائه شده بود را میخواهم که به صورت نام دستگاه یا name machine و بعد یک اسلش و در ادامه نامی که در موقع نصب تعریف کردم وجود داشته باشه. بعد از اون روی گزینه ok کلیک میکنم.
بعد، نرمافزار از من درباره احراز هویت میپرسد. من با Windows Authentication پیش میروم، و نیازی به هیچ اطلاعات اضافهای ندارم.
در فیلد بعد باید از user nameام استفاده کنم، دقیقاً یوزر نیمی که زمان ورود به سرور أزش استفاده کردم که، الان سرور ما همین pc ما تلقی میشه، اون، تا زمانی که، من از پسورد مناسب برای ورود به سرور استفاده کنم، درخواست ورود مجدد پسورد رو نخواهد داشت، این اطلاعات، قبلاً، ذخیره شدن و نیاز نیست که دوباره پسورد را تایپ کنم.
اگر شما ترجیح بدهید که از sql server authentication استفاده کنید،
میتونید اون رو انتخاب کنید و بعد از اون نیاز دارید که نام ورود و پسورد معتبری رو ایجاد کنید.
اما برای حالا من میخواهم که از windows authentication استفاده کنم.
چیزی که من معمولاً انجام میدم و روی دکمه connect کلیک میکنم.
تنظیمات فونت و رنگ در Management Studio
حالا چیزی که ممکن هست شما توجه کرده باشید، این هست که فونت من در management studio، احتمالاً کمی بزرگتر از فونت شما است، بنابراین میخواهم نشون بدم که چطور شما فونتتون رو به چیزی که دوست دارین تغییر بدهید.
در منوی tools، گزینه option در پایین رو انتخاب میکنیم.
روی اون کلیک میکنم. در کادر option، گزینه environment را انتخاب میکنم، بازش میکنم و صفحه رو بالا میارم.
در نیمه پایینی، font and colors هست. با این گزینه من میتوانم فونت ها را برای طیف گستردهای از هر چیزی تغییر بدم.
در بالا قسمت show setting for یک منوی کشویی وجود داره، که به من این اجازه را میدهد که چیزی که میخواهم تغییر بدهم را، انتخاب کنم.
انتخاب من میتواند Text Editor ،printer و یا گزینههای مختلف دیگه ای که من دوست دارم، باشد.
من text editor رو برای الان انتخاب میکنم.
من میتوانم فونت را تغییر بدهم.
میتوانم سایز را تغییر بدهم.
همچنین میتوانم اندازه، رنگ متن ها را هم هر طوری که دوست دارم تغییر بدهم.
حتی میتوانم رنگ پس زمینه را هم تغییر بدهم.
این کار را میتوانم به صورت جداگانه برای انواع مختلف از متنهام انجام بدهم.
برای نسخه نصب شده من بخش Display items با ویرایش برای plain text شروع میشود.
من در اینجا میتوانم به پایین حرکت کنم و حتی فونت را برای error massage (پیام خطاهایی که داده میشه) تغییر بدهم.
تغییر فونت رو برای یک read only situation که همون وضعیت فقط خواندنی هست، یا تغییر فونت برای یک task list و … را میتوانم داشته باشم.
برمیگردم بالا و plain text را تغییر میدهم.
معمولاً تنها چیزی که عوض میکنم، سایز فونت هست. من دوست دارم سایز را کمی افزایش بدهم. سایز 12 یا 14، سایز خوبی هست. این تغییرات اختیاری هستند و شما میتوانید هر جور که دوست دارید اونها را تغییر بدهید.
من میدانم که خیلی از توسعه دهنده ها، ترجیح میدهند، رنگ پس زمینه تیرهتر، و رنگ متن روشن باشد. برعکس پیش فرض، که متن روشن هست و پس زمین تیره است.
بررسی تنظیمات نمونه از بخش text editor
الان که ما در کادر options هستیم، اجازه بدهید چیزهای دیگهای را هم که دوست دارم تغییر بدهم، بهتون نشان دهم.
در بخش text editor به قسمت all language میروم و تیک line number رو برمیدارم.
من میدانم که اگر هر خط، شماره منحصر به فردی داشته باشد برای خوانایی برنامه راحتتر هست. بنابراین یک checkbox کوچک کنار اون وجود دارد که شما با تیک زدن یا برداشتن آن میتوانید آن را روشن یا خاموش کنید. این کار تأثیری در عملکرد ندارد، فقط یک سلیقه شخصی هست. من دوست دارم روشن باشه، پس تیک آن را میزنم. هنگامی که این گزینه را به میل خودتان تنظیم کردید، پیش بروید و دکمه ok را بزنید.
تنظیمات رابط کاربری Management Studio
حالا اجازه بدهید که در مورد برخی از این پنجرهها صحبت کنیم.
در سمت چپ، من یک پنجره با نام object explorer و در سمت راست من یک پنجره برای properties دارم.
اگر من مکان نما ماوس را حرکت بدهم، و با انتخاب آپشن سمت چپ و رها نکردن آن، می توانم ، در مکان مناسب جایگاهی برایش انتخاب کنم، و در اونجا قرارش بدهم.
بنابراین میتوانم آن را در جای مناسب در سمت چپ، راست، بالا و یا پایین قرار بدهم.
پیش فرض برای object explorer در سمت چپ صفحه است.
اکثر افراد تمایل دارند که به همین صورت اون را قرار بدهند. دقت کنید، در بالای صفحه یک شکل به صورت سوزن تهگرد کوچک به نام pushpin موجود هست. وقتی pushpin به سمت پایین هست، پنجره در جایی که وجود داره ثابت میماند. اگر شما یکبار روی آن کلیک کنید، pushin حرکت میکند و پنجره مخفی میشود.
بنابراین object explorer من کاهش پیدا میکند و مثل یک جوانه در سمت چپ work space قرار میگیرد.
اگر من دوباره روی اون کلیک کنم، دوباره اون رو میبینم و با کلیک دوباره، آن پنهان میشود.
من معمولاً دوست دارم object explorer در یک جا، ثابت بماند.
بنابراین روی pushpin یکبار کلیک میکنم.
با این کار در محل ساکن میشود و دیگه در اطراف حرکت نمیکند یا به صورت خودکار جوانه مانند نمیشود.
با استفاده از ضربدر، در گوشه بالا، سمت راست، این منو را میتوانید، ببندید و اگر بعداً احساس کردید که دوباره به این آپشن نیاز دارید، خیلی راحت می توانید از مسیر منوی view بر روی گزینه Object Explorer کلیک کنید، که دوباره object explorer باز میشود.
در منوی view، پنجرههای دیگه ای برای ما در دسترس هست. ما میخواهیم، با بسیاری از اونها در این دوره کار کنیم.
در حال حاضر با properties window و object explorer که در پایین منوی view هست، در حال کار هستیم.
من اون رو به صورت باز شده در سمت راست دارم.
جمع بندی
وقتی که ما دستورات sql server را صادر کنیم، معمولاً این کار را به صورت query انجام میدهیم. در این بخش ما اصول اولیه اتصال با management studio را دیدیم، تغییر فونت مطابق با اولویتهای شخصیمان و کار با برخی از پنجره ها را یاد گرفتیم.
در بخش بعد ما اجرای برخی از administrative taskها را با sql server management studio خواهیم دید.