بررسی و کار با دستورات فراخوانی ابزارهای SDK بوسیله خط فرمان

در این درس دانش‌پژوهان فرا می‌گیرند که چگونه می‌توانند با استفاده از دستورات خط فرمان اقدام به فراخوانی و مدیریت ابزارها بنمایند و در ادامه با نحوه ایجاد یک پروژه جدید با بکارگیری Command Prompt آشنا می‌شوند.

اجرا Android SDK Manager از طریق خط فرمان

وقتی که شما فولدرهای tool خط فرمان را به مسیر (Path) اضافه کردید، می‌توانید هر دستوری از SDK را بدون اینکه نیاز باشد به فولدر مربوط بروید اجرا کنید. بیایید نگاهی به پرکاربردترین این دستورات، بیندازیم.
وقتی دستور android، بدون هیچ پسوند و پیشوندی اجرا می‌شود، برنامه Android SDK Manager بصورت مستقل باز می‌شود.
از آنجا می‌توانید componentهایی که نصب کردید را ببینید، به علاوه می‌توانید کامپوننت‌های دیگری را که مربوط به نسخه موجود اندروید استودیو هستند را انتخاب و دانلود کنید.
نسخه SDK manager موجود، بر اساس کدبیس ایکلیپس قدیمی است؛ که بد نیست بدانید ایکلیپس نرم‌افزار قدیمی محیط برنامه نویسی جاوا است، ولی هنوز هم توسط توسعه دهنده‌هایی که اندروید استودیو را دوست ندارند و همیشه می‌خواهند با خط فرمان کار کنند استفاده می‌شود.

اجرا Android Virtual Device (AVD) Manager

همچنین می‌توانید AVD manager یک نسخه ایکلیپس را برای مدیریت دستگاه مجازی خود با تایپ android avd باز کنید.
به نظر من از رابط و interface حاصل، برای مدیریت دستگاه مجازی خود استفاده نکنید. بهرحال این مورد، هنوز هم یک روش برای استفاده از SDK است و شما می‌توانید براحتی دستگاه‌های مجازی موجود خود را ببینید و اگر تمایل داشتید از آنجا آنها را راه‌اندازی کنید.

بررسی دستگاه‌های مجازی و واقعی متصل به سیستم از command prompt

همچنین از یکی از فرمان‌های اندروید می‌شود بدون استفاده از رابط گرافیکی یا interface و فقط از طریق خط فرمان، برای ساخت و مدیریت دستگاه مجازی استفاده کرد.
این فرمان android list avd است و یک لیستی از همه دستگاه‌های مجازی موجود را نشان می‌دهد. اگر اروری با مضمون I’m showing on the screen دیدید، ارر می‌گوید هنوز دستگاه خاصی وجود ندارد و نگران ارور یاد شده نباشید. با راه‌اندازی یک دستگاه از طریق خط فرمان حل می‌شود. چیزی که مهم است این است که نام واقعی دستگاهی که به اندروید شناسانده شده را ببینید. در کامپیوتر ما، با توجه به دستگاهی که متصل کرده‌ایم Nexus_6P_API_23 را می‌بینیم. برای راه اندازی دستگاه مذکور از فرمان emulator استفاده می‌کنیم و بعد تایپ می‌کنیم -avd و سپس نام دستگاه را تایپ می‌کنیم.
دقیقاً مثل اندروید استودیو یک پیغام می‌بینیم، که نشان می‌دهد Intel HAXM در حال کار کردن برای مدیریت حافظه دستگاه است و سپس دستگاه باز می‌شود و من می‌توانم برنامه‌ها را نصب کنم و همچنین دستگاه را تنظیم کنم. وقتی یک دستگاه مجازی را از روش اخیر استارت می‌کنید، می‌بینید که این فرمان برای استارت دستگاه کافی نیست و باید پنجره command prompt باز بماند. اگر کلیدهای control C را فشار بدهید، فرآیند دستگاه متوقف می‌شود و گاهی اوقات در فضای ذخیره سازی دیسک اختلال ایجاد می‌کند. نگران نباشید اتفاق خاصی نمی‌افتد، به راحتی می‌توانید فضای ذخیره‌سازی را پاک کنید و از اول شروع کنید، بهرحال ناراحت کننده است که کاری که نمی‌خواستید انجام دادید.
بنابراین من این پنجره را باز نگه می‌دارم و یک پنجره command prompt دیگر هم برای دموهای دیگر باز می‌کنم. در حال حاضر، هم یک شبیه ساز و هم یک دستگاه واقعی متصل به سیستم خود دارم، من می‌توانم لیست دستگاه‌های متصل جاری را با دستور adb devices ببینم.
خب هر دو دستگاه را می‌بینم اولی که با کلمه emulator شروع شده دستگاه مجازی من است و دومی که یک رشته کد را نشان می‌دهد دستگاه واقعی من یعنی Nexus 5X است.
توجه داشته باشید که وقتی با خط فرمان کار می‌کنید، دستگاه واقعی با یک رشته کد نشان داده می‌شود و نه با نام برند تلفن.
به علاوه می‌توانید با فرمان adb دستگاه را دستکاری کنید. با تایپ adb reboot.
من نمی‌خواهم این دستور را اجرا کنم چرا که ممکن است برای دستگاه مجازی مشکل ایجاد کند. ولی اگر فقط یک دستگاه واقعی داشته باشید که با کابل USB متصل است، فقط باعث راه‌اندازی مجدد می‌شود.

اجرا Android Device Monitor

اندروید استودیو به شما قابلیت دسترسی به ابزاری به نام Android Device Monitor را می‌دهد. این یک بخش قدیمی از نرم افزار است که بر اساس کدبیس ایکلیپس است، ولی شما می‌توانید برنامه کامل آنرا از طریق خط فرمان با فرمان monitor باز کنید.
برنامه Android Device Monitor یک ویوی دستگاهی دارد و همچون قسمت قبل فقط شامل خط نوشتن فرمان نیست؛ که از آن شما می‌توانید دستگاهی که می‌خواهید با آن کار کنید و انتخاب کنید.
یکبار دیگر، من هر دو دستگاه مجازی و واقعی خود را می‌بینم.
و می‌بینیم که تب‌هایی برای مدیریت وجود دارد مثل: threads، حافظه که با نام heap وجود دارد، allocation، network statistics. و حتی می‌توانید سیستم فایل‌های دستگاه را از طریق تب File Explorer ببینید.
اگر با یک شبیه‌ساز کار می‌کنید، می‌توانید ویژگی‌های خاص شبیه‌ساز را از طریق تب System Information مدیریت کنید و می‌توانید اطلاعات سیستمی بیشتری را بدست آورید.
خب از صفحه اخیر خارج می‌شوم و به پنجره command prompt برمی‌گردم.

• آموزش جامع توسعه اندروید Android App Development
• نحوه استفاده از فایل های تمرینی دوره جامع آموزش توسعه اندروید
• ایجاد شبیه‌ساز مجازی دستگاه اندرویدی جهت تست برنامه‌ها
• طریقه استفاده از Formula bar در نرم افزار اکسل
• پیکربندی SDK اندروید بعد از نصب اولیه اندروید استودیو

ساخت پروژه اندرویدی از خط فرمان

همچنین فرمان command می‌تواند برای ساخت کامل پروژه‌های اندروید از ابتدا استفاده شود.
من می‌خواهم به فولدر desktop بروم و یک پروژه درست کنم.
با android شروع می‌کنم، بعد تایپ می‌کنم create project.
در ادامه دو خط تیره اضافه می‌کنم، بعد نام فلگ که target است و بعد یک مقدار عددی. target 1 یعنی اولین SDK image.
من فقط یک SDK image نصب شده برای API 23 دارم، بنابراین همان را بعنوان target قرار می‌دهم.
بعد نام پروژه را میگذاریم با دش دش name و سپس نام پروژه. من نام پروژه خود را MyAndroidApp میگذارم.
سپس باید مسیری که پروژه در آن قرار می‌گیرد را تنظیم کنم.
با دش دش path و سپس ./MyAndroidAppProject توجه داشته باشید که باید از یک اسلش استفاده کنید حتی اگر با ویندوز کار می‌کنید.
بعد نام اکتیویتی اصلی را میگذارم با دش دش activity و یک نام ساده مثل MainActivity.
و در نهایت شناسه برنامه که نامی منحصربفرد است را نامگذاری می‌کنم با دش دش package و بعد com. example. Myandroidapp اضافه می‌کنم.

android create project --target 1 --name MyAndroidApp --path ./MyAndroidAppProject --activity MainActivity --package com.example.Myandroidapp

و پروژه ساخته می‌شود. من آنرا روی دسکتاپ قرار دادم پس می‌توانم براحتی آنرا پیدا کنم.
آنرا باز می‌کنم.
می‌بینید که یک فولدر شورتکات که شبیه پروژه اندروید استودیو است، وجود دارد. ولی نه کاملا یکسان. که اجازه بدهید روی آن دوبار کلیک کنیم تا اندروید استودیو برای باز کردن این آیکن ران بشود و نیاز نباشد از مسیر دیگری اندروید استودیو خود را ران کنم.
از این نقطه به بعد، هم می‌توانید از طریق خط فرمان مستقیماً با پروژه کار کنید و هم می‌توانید این پروژه را در محیط اندروید استودیو ایمپورت کنید. وقتی اندروید استودیو باز شد، پروژه موجود را می‌بندم و به صفحه خوش‌آمد برمی‌گردم، بعد Import project انتخاب می‌کنم.
کلید کنترل را فشار می‌دهم و یا کامند D را ؛ و به دسکتاپ می‌روم.
بعد فولدر مورد نظر MyAndroidAppProject را انتخاب می‌کنم، و روی اوکی کلیک می‌کنم.
بعد وارد چند صفحه دیالوگ می‌شود که من همه تنظیمات پیش فرض را قبول می‌کنم.
خب پروژه ایمپورت می‌شود و ساختار فولدر آن به ساختاری مطابق با اندروید استودیو تغییر می‌کند.
همچنین فایلی به نام import-summary.txt دارید که چیزهایی که تغییر کردند را شرح می‌دهد.
برای پیدا کردن پروژه جدید خود، روی فولدر app کلیک راست کنید و Show in Explorer یا in Finder را انتخاب کنید و می‌بینید که پروژه من در فولدر Android StudioProjectsام که روی دسکتاپ بود کپی شده.
خب در این درس از آموزش خلاصه‌ای از کارهایی که می‌شود از طریق خط فرمان با Android Studio command tools انجام داد را برای شما توضیح دادم.