صاف و یکدست کردن و شاداب نشان دادن پوست پرترهها با بررسی روشهای روتوش عکس

در این آموزه ویدئویی عکاسان با پروسه و فرآیند روتوش عکسها آشنا میشوند. در همین راستا نحوه کار با ابزارهای کار روتوش را بررسی میکنند و فرا می گیرند چگونه می توانند اقدام به صاف و یکدست کردن پوست نمایند.
فهرست مطالب آموزش
روتوش کردن عکس
در این سرفصل آموزشی که راجع به روتوش کردن هست، تمرکزمان را در طهاکو روی حذف عناصر اضافه عکس میگذاریم تا بیننده بتواند روی شخصی که در تصویر هست تمرکز بیشتری پیدا کند. ما این روتوشها را خیلی ملایم اعمال میکنیم، تا هم پرتره شخص موجود در عکس را بهبود بدهیم و هم آسیبی به کاراکتر شخص نزنیم. در این ویدئوی آموزشی میخواهیم ابزارهای متنوعی که برای حذف آکنه و لکهها در اختیارمان هست را بررسی کنیم. سپس یک تکنیک سریع برای صاف کردن پوست به شما فرهیختگان همراه معرفی میکنم. بیاید کارمان را شروع کنیم.
ابزار Spot Healing Brush در روتوش
کلید J را میزنم تا ابزار Spot Healing Brush فعال بشود.
این ابزار نیازی به مشخص کردن نمونه ندارد.
همه کاری که نیاز به انجام داریم این هست که باید روی اون قسمتهایی که میخواهیم فتوشاپ آن نواحی را با محتوا موقعیتهای دیگر جایگزین کند کلیک کنیم. من دارم جوشها و لکهها را حذف میکنم.
برای جابجا شدن در تصویر، کافی هست که اسپیس را نگه داریم تا موقتاً ابزار hand فعال بشود.
تفاوت Content-Aware، Create Texture و Proximity Match
ما در حال حاضر برای محتوا این ابزار حالت Content-Aware را داریم، در این مورد در دوره مبانی صحبت شد، که معمولاً برای بیشتر روتوشها بهترین گزینه هست. اگر زمانی لازمتان شد که زیر آن قسمتهایی که کلیک میکنیم texture یا یک بافت خاص اضافه بشود باید از آپشن Create Texture موجود در نوار Options استفاده بکنیم.
گزینه Proximity Match را هم داریم که یک مقدار با Content-Aware فرق دارد، تفاوت آن هم در این هست که صرفاً سعی میکند؛ قسمتهایی که کلیک میکنیم را با استفاده از محتوای اطلاعات پیکسلی اطراف محدودهای که در حال کلیک اونجاها هستیم پر کند. یعنی اگر روی یک نقطه اضافی در پرتره کلیک کنیم، برای پر کردن جایگزینهای آن نقطه، میاد آنرا با محتوای اطلاعات پیکسلی اطرافش پر میکند ولی Content-Aware تمایل دارد که هوشمندانه بر مبنای محتوا کل تصویر کار کند، و با این تفاسیر کارش در لبهها و ترکیب کردنها خیلی بهتر هست.
من به طریق مشابه روی تصویر جابجا میشوم و آن جوشهایی که بنظرم اضافه هستند را حذف میکنم، نمیشود همه چیز را اصلاح کرد، صرفاً اون لکمکها و جوشهایی که اگر روی صورت خودم بودند دوست داشتم حذفشان کنم را میشه روی آنها کار کرد؛ یعنی فقط جوشهایی که دائمی نیستند و بعد از یک هفته خودشان در واقع از بین میروند را اجازه اصلاح کردن داریم. این جوشها صرفاً حواسمان را از تمرکز روی چهره کاراکتر پرت می کنند، و من هم بعنوان یک عکاس متعهد دوست ندارم این چیزهای گذرا در پرتره این دختر دوست داشتنی وجود داشته باشند.
خیلی سریع چند تا نقطه دیگر را هم از روی پرتره حذف میکنم.
دو تا لکه هم روی دندانهاش هست، پس پیش میرم و بخوبی حذفشان میکنم.
من خودم ترجیحاً مایل هستم که با این ابزار به همین صورت که میبینید هر بار کلیک کنم، و هر بار یک لکه یا جوش کوچک در پرتره صورت را ترمیم کنم، نه اینکه ماوس را نگه دارم و روی صورت پرتره با درگ کردن بیکباره بکشم.
چند تا مژه هم میبینیم که به داخل چشمهایش رفتهاند و مطلوب کارمان نیست، و اینها هم ممکن هست حواس بیننده را از زیباییهای پرتره پرت بکنند. ولی خب اگر با ابزار حال حاضر Spot Healing Brush به این شکل روی آنها کلیک کنم، خیلی اون نتیجهای که مد نظرمان هست را به ما نمیدهد.
برای همین کنترل یا در مک کلید کامند را بهمراه z میزنم تا آخرین عملکردم آندو بشود.

استفاده عکاسان از ابزار Healing Brush در روتوش پرتره
حالا ایندفعه پیش میرم و از این لیست، ابزار Healing Brush را انتخاب میکنم.
پیشروی در کار با ابزارک Healing Brush به اینصورت هست که ابتدا باید یک قسمت را بعنوان نمونه مشخص کنیم. اینطوری میتوانیم مشخص کنیم که فتوشاپ داده منبعش برای پر کردن اون قسمتهای مد نظری که میخواهم از دستشون خلاص بشوم را، از کجاهای تصویر میآورد.
اول نوک قلممو را با براکت چپ یک مقدار کوچکتر میکنم.
Alt یا در مک Opt را نگه میدارم و برای گرفتن نمونه روی قسمت مورد نظر از عنبیه چشم پرتره کلیک میکنم و بعد روی مژههای قسمت مورد نظری از چشم پرتره کلیک میکنم تا مژهها از داخل عنبیه سفید رنگ چشم حذف بشوند. پس چند تا کلیک میکنم تا آن مژه حذف بشود.
یکی دیگر از مژههای این خانم اینجا هم دیده میشود؛ که آنرا هم میتوانم حذف کنم.
در چشم سمت راست پرتره هم یک نقطهای مشکی رنگ هست که میتوانیم آنرا هم با روش مشابه حذف کنیم.
حتی اگر بخواهیم با دقت خوبی در کار روتوش پیش برویم میتوانیم برویم سراغ ابروهای پرتره، به این صورت که ابرو پرتره هم مشخصاً یک اضافاتی دارد، که میشود با اصلاح فتوشاپ، آنها را حذف کرد و از شر آنها خلاص شد.
دوباره میگویم که من باید اول از موقعیت مورد نظری، قسمتی را به عنوان نمونه جهت پر کردن محتوا ناقص، برای فتوشاپ مشخص کنم؛ تا در ادامه فتوشاپ از آن محتوا بعنوان مرجع برای پر کردن قسمتهایی که میخواهم درست کنم، یعنی قسمتهای خدشهدار تصویر یا لکهها استفاده کند.
بالاتر هم یک نخ از کلاهش هست که آنرا با محتوای موهای قسمت مورد نظری از تصویر حذف میکنم.
پس می توانم بخوبی از شر محتوا اضافی راحت بشوم.

تکنیک روتوش با تعریف New Layer
یک نکته باید بگویم و آن هم اینکه: من وقتی داشتم جوشها را حذف میکردم در واقع داشتم روی لایه اصلی تصویر یعنی لایه background کار میکردم؛ و دلیل آن هم که اومدم و مستقیماً دیتا تصویر اصلی را تحریف کردم، این بود که داشتم کاری انجام میدادم که مطمئناً میخواستم دیتا نقاط اضافی همه حذف بشوند. نقاطی که روی آنها کار میکردم چیزهایی مثل ککمک و یا خالهای بزرگ نبودند، که اگر حذفشون میکردم مشتری پیش من میآمد و با بیان اینکه این پرتره من نیست و پرتره من مثلاً یک خال داشت، موضوع را بحث برانگیز میکرد. برای همین کار کردن روی لایه background تا اینجا کار مشکلی ایجاد نمیکرد، ولی بگذارید به پایینتر روی لبهای پرتره بیایم؛ برای اینکار هم به روال معمول کلید اسپیس را نگه میدارم تا به ابزار Hand دسترسی پیدا کنم و بتوانم به موقعیت مد نظرم بیایم.
من خیلی مطمئن نیستم که بتوانم قسمت مورد نظرم را با یکی دو بار کشیدن درست بکنم. میترسم اگر اصلاحاتی انجام دادم محتوا فایل اصلی مخدوش و غیرقابل بازگشت باشد.
برای همین برای افزایش انعطافپذیری کارمان در حین روتوش کردن، یک لایه جدید اضافه میکنم.
پس در حالی که لایه background برایم در حالت انتخاب شده هست، آیکن New Layer را میزنم
و بعد باید حالت ابزارک در حالت انتخاب را از نوار Options، چک کنم، فعلاً حالتی که الان از منوی Sample برایش در حالت انتخاب هست Current layer هست، که باید همیشه در پیشروی با یک لایه جدید تنظیم و Set بشود. خب، چون تا اینجا کار فقط یک لایه داشتیم، و داشتیم نمونهها را از همان لایه میگرفتیم، خب گزینه Current layer مناسب بود؛ ولی از اینجا به بعد که کار را داریم با یک لایه جدید پیش میبریم، باید کار را با یکی از حالتهای Current and Below یا All Layers پیش ببریم.
چون دو تا لایه داریم یعنی یکی که Current هست یعنی سلکت شده هست و یک لایه هست که زیر آن هست، Below محسوب میشود.
پس Current and Below مطلوب کار ما هست.
در ضمن حواستان به All Layers باشد، چون اگر آنرا انتخاب کنید و بالای لایه جدیدتان adjustment layers ای داشته باشید و بعد با این سناریو پیش بروید و کار را رتوش کنید، ممکن هست ظاهر تصویرتان تغییر کند، چون ابتدا نمونه را می گیرد و بعد adjustment layers را روی آن اعمال میکند.
پس در کار روتوش حواستان به منو ذکر شده باشد که باید بسته به تعداد و نوع لایههایی که در پانل لایهها دارید تنظیم و سفارشیسازی بشود.
پس Current and Below را انتخاب میکنم و در ادامه Alt یا در مک Opt را نگه میدارم تا نقطه نمونه را از پرتره تصویر مشخص کنم؛ و بعد برای لکهای که روی لب پرتره هست را با محتوا منبع حذف میکنم. یک از نکاتی که احتمالاً در دورههای آموزشی مبانی یا طراحی طهاکو متوجه آن شدید، این هست که هر بار من کلیک میکنم تا نقطه نمونه را مشخص کنم، آن دیتا منبع برای انتخابهای بعدی ثابت میماند، یعنی با جابجایی ماوس، دیتا منبع جابجا نمیشود و فتوشاپ هر بار برای نمونه گرفتن برمی گردد به همان نقطهای که آنرا چند لحظه پیش سفارشی کردیم.
اگر بخواهیم با جابجا کردن ماوس منبع هم جابجا بشود و نمونه و مرجعمان با حرکت ماوس همتراز باقی بمانند،
باید آپشن Aligned را از نوار Options فعال کنیم.
و حالا وقتی Alt یا در مک کلید Opt را نگه دارم و برای سورسگیری کلیک کنم تا نمونه مشخص بشود، با جابجا کردن ماوس در حین تدوین و اصلاح لکههای موجود در خطِ لبها، آن نقطه نمونه یعنی منبع انتخابی هم برای محدودهای که قرار هست اصلاح در آن صورت بگیرد جابجا میشود. که این امر برای طبیعیتر جلوه دادن خط لبها میتواند مطلوب کارمان باشد.
در طرفی دیگر هم یک لکه هست، پس پیش میروم و آنرا هم با سناریو اخیر حذف میکنم.
کار روتوش عالی شد؛ تا همین اندازه روتوش خوب هست.

merge کردن لایهها و تبدیل آنها به اسمارت آبجکت
حالا layer1 را با لایه پسزمینه یعنی background آمده و merge میکنم، البته انجام اینکار الزامی نیست، ولی من مطمئن هستم که بعداً نمیخواهم از آن اطلاعاتی که در لایه با آنها در اصلاح پرتره پیش رفتم استفاده کنم چون مطمئن هستم هر آنچه در لایه جدید اعمال شده مطلوب ما هست و دیگه نیازی به برگرداندن آنها ندارم.
پس به منوی layer آمده و گزینه Flatten Image را انتخاب میکنم.
حالا برای صاف کردن پوست پرتره لایه background را اول از هر کاری به smart object تبدیل میکنم.
پس به روال معمول از پانل لایهها روی آن راست کلیک میکنم و Convert to Smart Object را انتخاب میکنم.

بکارگیری Clarity از Camera Raw filter در صاف کردن پوست پرتره
و بعد به منو Filter آمده و گزینه Camera Raw filter را برای اعمال تأثیرات یک فیلتر به عکس، انتخاب میکنم.
در پنجره Camera Raw میزان زوم را از به صددرصد میرسانم تا جزئیات تصویر را دقیق و درست داشته باشیم و بعد اسلایدر Clarity را به سمت چپ میکشم.
اسلایدر Clarity خطوطی که در تصویر هست را پیدا میکند و وقتی آنرا می کشیم به سمت چپ کنتراست اطراف لبههای محدوده کار را کم میکند.
اگر بخواهیم یک تصویر با خیلی شارپ پر محتوا یا high frequency داشته باشیم، خب آنوقت میباید لغزنده را ببریم به راست، ولی در این مورد میخواهیم پوست پرتره را صاف کنیم پس باز لغزند آن را به سمت چپ میآورم. تقریباً به حدود منفی پنجاه خوب هست و بعد OK را میزنم.

تنظیم کنتراست در فرآیند Retouching با ماسک کردن و استفاده از Brush
حالا اگر اسپیس را نگه دارم و قسمتهای دیگر تصویر را با Pan کردن بیاورم، میبینید که مشکل آن دیگر این هست که فیلتر روی همه قسمتهای تصویر بصورت یکسان اعمال شده.
ولی من نمیخواهم کنتراست یا وضوح تصویر، و شفافیتِ چشمها، موها و دندانهای پرتره را از دست بدهم.
برای همین در پانل Layers ، روی ماسک Smart Filter کلیک میکنم و با استفاده از کلیدهای کنترل با بکاسپیس یا در مک با کامند و دلیت آنرا با رنگ پسزمینه که سیاه هست، پر می کنم.
و حالا b را میزنم تا ابزار براش فعال بشود.
و بعد Alt و کلید راست ماوس یا در مک کنترل با Opt را نگه میدارم و ماوس را میکشم به سمت چپ یا راست، تا اندازه نوک قلممو را به آن اندازهای که مد نظرم هست ببرم.
کلیده چهار را هم میزنم تا opacity چهل درصد بشود و حالا با رنگ سفید پیشزمینه شروع میکنم به کشیدن روی ماسک و اون قسمتهایی که میخواهیم در آنجا پوست صاف باشد را تعریف و مشخص میکنیم.
هر بار که با ماوس روی صورت پرتره میکشم، بدلیل انتخاب رنگ زمینه سفید، صرفاً آن قسمتهایی که با Camera Raw در فیلتر زیر تصویر بصورت صاف شده تعریف کرده بودیم نشان داده میشوند. دقت میکنم که روی ابروهای پرتره نکشم چون نمیخواهم آنها صاف بشوند، ابروها باید حالت طبیعی خودشان را حفظ کنند. در پانلِ Layers میتوانیم ماسکی که داریم آرام آرام با کشیدن روی صورت پرتره میسازیم را ببینیم. مراقب هستم روی محدوده چشم پرتره هم کلیک نکنم. همانطور که گفتم دارم چندباری کلیک میکنم تا آن افکت صاف شده را روی پوست پرتره نمایان کنم.
با نگه داشتن اسپیس موقتاً ابزار هند را میآورم و سپس به پایین عکس میآیم.
با براکتِ سمتِ راست، اندازه قلم را یکم دیگر افزایش میدهم و بعد به پایین آمده و قسمتهای مربوط به چانه پرتره را میکشم و با استفاده از کنترل و منها یا در مک با استفاده از کامند و منها، میتوانیم زوم کنیم به یک ویو عقبتر از پرتره.
کمی دیگر هم پایینتر میآیم و روی گردن هم میکشم.
برای نشان دادن ماسک، میتوانیم کلید Alt یا در مک کلید Opt را نگه داریم و روی ماسک کلیک کنیم تا به این شکل صرفاً ماسک نمایش داده بشود.
اگر موارد بیشتری را بخواهیم با نمایش کل عکس تغییر بدهیم، میتوانیم مجدد از آیکن چشم، استفاده کنیم و همه چیز را نمایش بدهیم.
اگر Camera Raw filter را یک لحظه غیرفعال کنم میتوانید تأثیر قبل و بعد تغییرات اعمال شده را در صاف شدن پوست پرتره ببینید. پس با کارهایمان به همین سادگی پوست پرتره را صاف کردیم.

اعمال تنظیمات پایانی و ذخیره پرتره روتوش شده
اگر حس کردید کمی زیادی صاف شده، میتوانید روی اسم Camera Raw filter که در پانل لایهها است
دابل کلیک کنید تا پنجره Camera Raw باز بشود و حالا از اسلایدر Clarity را میآورم به سمت راست و آنرا به صفر نزدیکتر میکنم. شاید به منفی چهل بهتر باشد؛ و نهایتاً هم روی OK کلیک میکنم.
خیلی خب میآیم به منوی File و Save As را میزنم.
برای ذخیره محلی گزینه Save on your Computer را انتخاب میکنم.
در انتها اسم آن هم یک آندرلاین و صفر یک اضافه میکنم و آنرا در فولدر سرفصل آموزشی حاضر یعنی Retouching ذخیره میکنم.
با فرمت Photoshop کار را ادامه میدهم و با فعال بودن layers دکمه Save را میزنم.
و نهایتاً هم پیغام ظاهر شده را با کلیک روی OK تأیید میکنم.

جمع بندی
پس یک تکنیک سریع برای حذف عناصر اضافه صورت مثل لکهها و جوش و صاف کردن پوست در پرتره را با هم بررسی کردیم.