بحث و بررسی پیرامون آپشن های پیشرفته موجود در حین نصب SQL Server
وقتی بخواهیم تخصصی تر به آپشن هایی که در زمان نصب اس کیو ال سرور مشاهده می شوند نگاهی داشته باشیم، مواردی همچون تعیین مسیر ذخیره سازی فایل های نصبی و پایگاه داده، میزان رم تخصیص داده شده به دیتابیس و تعیین محل قرارگیری بک آپ ها، از جمله مواردی هستند که در کادرهای محاوره ای server configuration و database engine configuration قابل تنظیم و سفارشی سازی هستند. در این درس موارد یاد شده بصورت تصویری آموزش داده می شوند.
فهرست مطالب آموزش
بحث پیرامون گزینه های پیشرفته زمان نصب اس کیو ال سرور
من میخوام، یکمی بیشتر راجب گزینه های پیشرفته¬ دیگه، که در هنگام نصبsql server باهاشون روبرو میشیم، بحث کنم. مسائلی توی محیط تست و یا توسعه، ممکن هست نگران کننده نباشه، ولی توی محیط تولید یا production ممکن هست که بخواهید به تغییرات برخی چیزها توجه کنین.
تنظیمات server configuration
در پانل تنظیمات سرور یا server configuration، جایی که از من، راجب به نام اکانت ها درست در ستونِ account name برای سرویس های متفاوت پرسیده میشه، ما می تونیم فراتر از این بریم، و جلوتر یک اکانت پیش فرض رو بوجود بیاریم. ما می تونیم با استفاده از دامنه اکانت هامون یا domain accounts، امنیت بالاتری داشته باشیم، بنابراین روی قسمت یاد شده، که account name هست یک کلیک می کنیم و بعد روی browse کلیک می کنیم.
بعد از اون از دامنه اکانت هامون می تونیم یک account رو بوسیله پنجره تصویر زیر انتخاب کنیم.
و به طور معمول، بهترین شیوه، برای اینکه اکانت جداگانه برای هر سرویس در حال اجرا، داشته باشیم، همین روش هست.
بعد از این که نام اکانت رو وارد کردیم، نیاز داریم تا پسورد خودمون رو در ستون “Password” تایپ کنیم.
همچنین در ستون start up type، اگه شما روی تنظیمات گزینه sql server agent هستین، و میخواین jobs مهمی رو اجرا کنین، پس احتمالاً خواستار این هم هستید که startup type رو به Automatic تغییر بدین، تا اطمینان حاصل کنین که همیشه در حال اجراست و کار یا JOB تعریف شده مهم تون هم اجرا خواهد شد، اگه اینکار رو نکنید بعضی مواقع بعد از ریستارت، اگر بصورت دستی استارتش نکنید پایگاه داده تون درست کار نمیکنه پس منطقی تر این هست که از همینجا رویِ Automatic تنظیمش کنیم.
در مورد sql server browser هم، باید بدونین که این یک سرویس هست، برای اینکه ما راحتتر بتونیم instanceهای sql server رو پیدا کنیم. اما جالب هست بدونید این راحتی رو برای یک هکر هم فراهم میکنه که بتونه instanceهای sql server ما رو پیدا کنه. ( یه توضیح در مورد instance بگم که همونطور که گفتیم این قابلیت وجود داره که چندین نسخه از SQL Server بصورت کاملا مستقل بروی یک ماشین نصب بشه. به هر SQL Server نصب شده روی یک ماشین یک Instance (نمونه) از SQL Server گفته می شه).بنابراین زمانی که ایجاد امنیت روی sql server برامون سخت میشه؛ در نهایت با غیرفعال کردنش یعنی انتخاب گزینه disable این سرویس رو از بین می بریم.
بذارید من Next رو بزنم،
تنظیمات database engine configuration – تب Data Directories
روی صفحه پیکربندی موتور پایگاه داده یعنی database engine configuration، ممکن هست که تنظیمات Data Directories رو، که به طور پیش فرض در درایو c قرار داره، رو بخایم تغییر بدیم.
مسلماً با انتقال فایل ها به درایورهای دیگه، sql server عملکرد بهتری پیدا میکنه. بنابراین اگه سه نقطه سمت راست رو برایِ یکی از موارد بزنیم، ما می تونیم به راحتی یک فولدر برای هر یک از این آیتم های متفاوت انتخاب کنیم.
در حالت معمول، ما میخواهیم فایل های داده یا همون Database directory ها رو دریک مجموعه از درایورها قرار بدیم و database logs ها رو در مجموعه و درایو دیگه ای قرار بدیم.
با انجام این کار، دستگاه تلاش نمیکنه که هر چیزی رو در یک مجموعه درایو بریزه، و اونها رو درست در دو مجموعه متفاوت تقسیم میکنه. ولی حتما یکی از اونها باید در درایو c باشه که سیستم عامل هم در اون هست.
تنظیمات database engine configuration – تب TempDB
اگر فضای درایو دیگه ای هم در دسترس تون هست، بهتر هست که temp-db رو به مجموعه درایو دیگه ای منتقل کنیم. چون temp-db، زمانی که اقدامات موقت یا همون، temporary actions رو انجام میده، به شدت مورد استفاده قرار می گیره، که این رویکرد، نمی تونه مناسب حافظه RAM باشه. اگر نسبت به اندازهRAM برای عمل جست و جو یا مرتب سازی، داده های زیادی وجود داشته باشه. اونها به TEMP-DB ارسال میشن. بنابراین ما نیاز داریم TEMP-DBبه درایوی جداگونه نسبت داده بشه، تا هم از سرعت بالاتر، و هم از عملکرد بهتری برخوردار بشیم.
تنظیمات فیلد backup directory در زمان نصب SQL Server
بعد از اون یک دکمه در آخر وجود داره با نام backup directory، که یک موقعیت پیش فرض برای دایرکتوری و موقعیت backup هامون هستش شما هر زمان که یک نسخه پشتیبان جدید تهیه کردین، می تونین نسخه پیش فرض رو نادیده بگیرین. اما ممکن هست، که نخوایم نسخه پشتیبان گیریمون، در جایی که سیستم عامل هست یعنی همون درایو معمول C نوشته بشه، چون ممکنه که مشکلی بوجود بیاد، و سیستم عامل از بین بره، و ممکن هست دیگه قادر به خوندن از درایو C نباشیم، بنابراین شما همه BACK UP های نوشته شده در اون نسخه رو گم می کنین. مسلماً برای من امن تر هست که، درایو متفاوتی رو، غیر از درایوC، برای نسخه های BACK UPام انتخاب کنم.
نتیجه گیری
خب این رو بهتون بگم که، این تنظیماتی که أزشون صحبت شد، ممکن هست توی یک محیط تست و توسعه مهم نباشن ولی توی محیط تولید با عملکرد بالا قطعاً به این مسائل باید فکر کنیم و تنظیمات مورد نیازمون رو اعمال کنیم.